30-35
Wielerteam Rockanje
134 km
Datum : 09 april 2011
Aanwezig : Dennis, de Generaal, Vincent & Marcel
Deze tocht had ik al eens gereden in 2009 als voorbereiding op laMarmotte.
Het mailtje van Dennis gericht aan de klup 30-35.nl bracht mij niet in de
verleiding om ja te zeggen,
Tegen dat geweld kan ik niet op. Echter toen mij ter ore kwam dat ook Vincent de
tocht zou rijden
Heb ik ja gezegd op de vrijdag.
Zaterdagmorgen onderweg met de belofte van Vincent dat de autorit richting
Veenendaal in een normaal tempo gereden zou worden (niet als vorig jaar met
K-B-K)
Een blik naar rechts op de afslag Veenendaal leert dat het zeer druk is en dat
het een mooie dag zal gaan worden.
Even inschrijven en onderweg.. wel zeer slecht voorbereid voor mijn doen (geen
pomp en geen gevulde bidons)
Dennis en de Generaal hadden er behoorlijk de snelheid erin en na de eerste ruim
30 kilometer
Gaf de Garmin 30 gemiddeld aan, wat gebeurd er en wie zal er breken.
Onderweg was het behoorlijk druk in een mooie omgeving met een diversiteit aan
rijders en fietsen.
Een ieder maakt zich op voor de eerste mooie klim ‘de Italiaanse weg’ vlak voor
we links opdraaien een opstopping een hoop collega rijders die op de weg staan
met gebaren tot rust en vooral blijven rijden.. op de weg licht een fietser er
zeer slecht bij, dusdanig slecht dat het op elke deelnemer een diepe indruk
achterlaat en de klim in een serene rust wordt gereden.
We rijden over de bekende wegen richting de eerste stempelpost bij ‘Reto
wielervereniging’ in Arnhem.
Een plek waar menig kapitaal werd beschermd en gekoesterd door de eigenaren, en
ergens op het asfalt ligt een C.B.T met het kleinste kilometertellertje wat er
bestaat volgens mij en een zadel die niet zou misstaan op grootmoeders fiets..
Geweldig om te zien.
Hier maken we de afspraak dat de Generaal en Dennis mogen knallen tot de finish,
dat Vincent en ik op zouden rijden tot de splitsing en zo zouden we ieder voor
zich naar de finish fietsen. En zo geschiede.
Vincent en ik rijden de bocht om de straat uit en zie daar de splitsing.. Dat
was het weer voor het samen oprijden.
Ik doe mijn eigen ding en geniet van de omgeving.. bij een stoplicht zie ik nog
net Dennis en de Generaal door groen rijden.. zo slecht gaat het dus niet.
Een inwoner van Heveadorp had volgens mij al een vermoeden dat ik wel een
rustmomentje kon gebruiken echter was zijn idee op mij te helpen wellicht iets
te drastisch.. Punaises TWEE stuks.
Gelukkig stonden er op de Holleweg een aantal rijders van
http://www.fietsclubdemol.nl te wachten op de mindere goden zodat hun tijd
hadden om hun pompje uit te lenen.
Op de dijk richting de Grebbenberg waar (H)Ard en ik een aantal jaar geleden in
de stromende regen en met tegenwind hebben gefietst heb ik in een behoorlijk
tempo onze groep bij een andere groep gebracht. Was alleen jammer dat toen de
aansluiting er was ik het niet meer kon volgen.
Aangekomen bij de finish was Vincent al gedoucht.. Dennis en de Generaal lagen
al in het gras net als meneer Riegman en Patrick allen met een biertje in de
hand..
Nadat Patrick iedereen weer had voorzien van een biertje werd nog even terug
gekeken op een waanzinnig mooie route over de Utrechtse Heuvelrug en voorzichtig
al gemijmerd over volgend jaar.
De omgeving waar de route doorheen loopt is uitzonderlijk mooi.. de tocht werd
helaas ontzien door een zeer ernstig ongeval.
De drempel voor deze tocht is laag en dat resulteert in een zeer groot verschil
in ‘geoefende rijders’ en rijders die nog een fietst in de schuur hebben staan
de tocht aanvangen.
Ik zal deze tocht nog wel eens rijden.. maar of Veenendaal-Veenendaal ooit
gekleurd zal worden door Rockanje dat denk ik niet.