De Val van de 30-35er!

6 juni 2010
Alles ter voorbereiding van de Jean Nelisse classic en de Grand Fondo Marco Pantani.

Op een mooie zondagochtend ging de wekker in Huize Rijkenbarg, Shit dacht ik wielrennen, Rondje Grevelingen, snel, snel, snel.
Maar wat er ook gebeurt eerst op me gemakkie een bakkie en vier boterhammen.
Aankleden en naar Ard waar we afgesproken hadden. Ard kon helaas niet mee want zijn hele gezin lag op bed met de griep, voor Ard is dit normaal gesproken niet echt een reden, misschien had hij al een slechte vibe voor deze dag?.
Urbo de Opticien, Steur de Adviseur, Marcel Mister alp d’Huez, Erik de klusser, George De Slijter en ik waren klaar om te gaan.
Op de valreep voegde Osseweyer zich nog bij ons, want die was via het zien van ons door zijn voorraam ook enthousiast geworden voor dit aankomende trainingsrondje van zo’n 100km.
Daar gingen we, de eerste 20 km nog een beetje duf maar Jeroen trok ons aardig door, tot Ouddorp, daarna gingen ook wij lekker doorhalen op onze pedalen.
Via Het Noordzeestrand langs de vele campers en vakantiegangers richting Brouwershaven.
Nog even een tussenstop in Brouwershaven voor een bakje koffie en appelgebak.
Verder langs het Grevelingenmeer langs de duikliefhebbers en de haventjes, door de polders van Schouwen Duiveland richting Bruinisse.
Het ging lekker deze ochtend, na de koffiestop moesten we weer even warm draaien maar toen waren we los.
Iedereen had er zin in een hoog gemiddelde, alsmaar oplopend, soepele tred, geoliede racefietsjes, volle bidonnen nog een gelletje / plak ontbijtkoek achter de hand, over Goeree Overflakke vol gas naar huis.
Bij Stellendam vielen de eerste regendruppels en voor we het wisten kwam de regen met bakken uit de hemel vallen, niet echt erg want de temperatuur was goed.
Bijna thuis, dan douchen en nog een middagdienst in het verschiet.
De Haringvlietdam op, elkaar nog even waarschuwen voor die verdraaide langsgroeven die in de dam gevreesd liggen, en waar je akelig op onderuit kan gaan.
Met daar bij nog een “smeuig” verhaal van een collega van mij die hierdoor zijn heup heeft gebroken.
En ja, daar ging ik in een langsgroef al stort regenend viel me fiets onder me vandaan, een grote klap.
Schouder en hoofd komen tegen een betonnen paal en ik eindig met mijn ribben op een stoeprand,
Ik zie iedereen mij opeens wel heel vreemd aankijken, lag ik nu op de grond?
Bij de vraag of er een ambulance gebeld moet worden zeg ik gelijk ja, dit zit niet goed.
Veel jasjes over me heen gelegd zodat ik niet te veel afkoel.
Op de dam stond een file waar ook heel toevallig Bianca in stond die springt uit de auto ter hoogte van de ambulance en ziet mij nog net afgevoerd worden op een stabilisatie plank met nekbrace om, richting het ziekenhuis in Dirksland.
Daar na 3 uur nat op die plank te hebben gelegen hoorde ik dat mijn schouder gebroken was en al mijn banden in mijn schouder afgescheurd waren + nog eens 5 gekneusde ribben en een heel dik gezicht, gelukkig had ik een helm op.
Wat was ik blij met een morfine spuit in me lijf en op een bed gelegd te zijn, eindelijk rust.
Nou ja rust, twee en een halve week later ben ik geopereerd aan mijn banden en nu 7 weken later met nog vele weken fysio in het verschiet was het niet echt rust.
De Jean Nelisse classic en de grand fondo Marco Pantani heb ik uiteraard niet gefietst, volgend jaar beter.

Iedereen, Vrolijk Pasen en bedankt voor alle bloemen.
Janwillem Rijkenbarg.

Naar de Foto's