Amstel Gold Race 2010 - 150 kilometer

Datum : 17 april 2010
Aanwezig: Arie, Eric, Marcel

Het is zover: vrijdag 16 april reizen we af richting Hotel Dupuis voor een weekend Amstel Gold Race.
Na het inchecken onder het genot van een bak koffie omgekleed voor een kort rondje:
Keuteberg, afdalen richting Valkenburg om vervolgens nog even de Cauberg te pakken.
Bij iedereen gaat het door het hoofd, zijn de benen goed, hoe gaat het morgen.. noem het gezonde spanning.
Na een welverdiend biertje richting de Polfermolen voor het ophalen van de startnummers
Ook hier is het gezellig druk en je proeft het enthousiasme
Wat brengt morgen:

Zaterdag 17 april, de dag van de koers
Half acht ontbijt en de groep Westlanders (30 man sterk ook al weer voor het derde jaar)
Zijn verbaal al weer sterk vertegenwoordigd
Op naar de start om de zakken te vullen met repen ed en daar gaan we…
Het is vrij druk en onrustig, iedereen probeert zijn plekje te vinden op de smalle wegen richting de eerste klim
Al 3 jaar bepaalt voor mij de eerste klim de dag, voelt deze goed dan wordt het een goede dag.. en hij gaat goed
We proberen zo veel mogelijk met z’n 3-en op te rijden dit gaat wonderwel goed
Ik rijdt op mijn eigen tempo omhoog en boven rijdt ik rustig door tot we weer compleet zijn.
We trappen rustig de kilometers weg wetende dat Heidi en de kinderen wachten op de Cauberg.
Na de 2e eetpost haakt Arie af, de kilometers en het klimmen beginnen zijn tol te eisen
En we krijgen hem niet meer mee…
Op de Eijserbosweg rijdt ik in het bos waar het zeer druk is 17 km/uur omhoog, krijg hier zowaar applaus voor van de mensen die elke held omhoog praten.
Snel daarna rijdt ik het laatste stuk alleen
Degene die de Amstel Gold Race al eens gereden hebben weten hoe deze uit gepijld is
En dat het vrijwel onmogelijk is om fout te rijden…
Waar rijdt ik ineens? tussen mensen met de hond achterop en mensen in een normaal
T-shirt en een normale korte broek
Waar zijn de pinarello’s, waar zijn de geschoren benen, waar zijn de rijders die de kilometerteller tot boven de 20 jagen
Ik rijdt op de verkeerde route (100km) maar wat een verkeersregelaar zegt “deze kilometers kosten je niets extra”
Via via mijn weg gevonden naar Schin op Geul, vervolgens naar de Keuteberg om mij weer tussen de Pinarello’s te mengen.
Te voet de Keuteberg genomen,bang om te vallen veroorzaakt door de cafe rijders en daardoor de GF Marco Pantani te moeten missen.
Onderweg krijg ik een bemoedigd tikje op mijn schouder van een ietwat gezette man met een biertje in de hand met de opmerking “zo kan het ook jongen”
Vervolgens als een gek onderweg richting de Cauberg met hulp van een medestrijder op een Pinarello Dogma die de 250 rijdt.. de teller geeft 47 aan en niemand kan aanhaken.
Helaas moet ik hem na enige tijd laten gaan en alleen maak ik mij op voor de Cauberg
Op het moment dat ik de Cauberg opdraai hoor ik een bekende stem…
Eric is boven en gefinisht en wordt geïnterviewd boven op de Cauberg, te horen in heel Valkenburg..
Vrindje Scholte heeft uitgerekend dat ik de Cauberg (op het auto gedeelte) op rijdt met 17 in het uur.. Heidi en de kinderen schreeuwen alsof ik als eerste boven ben
Beter kan je de tocht niet eindigen.
Na 20 minuten komt ook Arie binnen we hebben het weer gehaald
….
Tijdens het eten worden we verrast door de kinderen, ze hebben voor:
Eric een beker “voor de snelste papa”
mij een medaille “voor de snelste suikeroom”
En voor Arie een medaille..
Kan je nog beter de 5e tocht eindigen, nee toch geweldig
Het stappen in het bruisende Valkenburg beperkt zich tot een biertje en baco’s in het hotel
En voorzichtig beginnen we al over volgend jaar.
Na de drankbon zondag afgerekend te hebben is er alweer een belofte gedaan dat we volgend jaar wederom naar Hotel Dupuis komen samen met de groep Westlanders een klein beetje in de hoop dat de klup 30-35.nl ze kan overstemmen
Moet lukken toch mannen, ik reken erop

Nawoord:
Ik ben het helemaal met jullie eens: het is te druk, te massaal, te gevaarlijk
Dat is allemaal waar maar de sfeer en alles er omheen
Dat, dat maakt de Amstel Gold Race en daarom zijn we er weer bij volgend jaar
En ik hoop een ieder van u!

Marcel