30-35
Wielerteam Rockanje
Dat ga ik ook eens doen dacht ik toen ik Roman in het gastenboek zag krabbelen
dat er een rondje Rotterdam in de planning zat. (Die 137km van 5 april is voor
mij te gek). Enthousiast begon ik op de routeplanner te kijken hoever het nu
eigenlijk zou zijn naar mijn zwager en schoonzus. Het kon in ongeveer 35
kilometer als ik met het pontje van Rozenburg naar Maassluis zou gaan. Dat was
niet de bedoeling maar met 41km kon het via de maastunnel.
Vandaag vierde mijn zwager zijn verjaardag. Zoals altijd doet hij dit met een
BBQ en zorgt hij daarbij voor voldoende drank. Voor mij dus een mooie
gelegenheid om het rondje Rotterdam te gaan doen, het verloren vocht kon ik
immers direct weer aanzuiveren… Nog een keer de route bekeken en ook nog even op
meteoweb de weersvoorspelling bekeken. Daar had ik even een tegenvaller want de
site voorspelde een NNO wind van 5 Bft. Nou ja dan had ik op de terugweg toch
wind mee. Ik werd rond vieren verwacht dus als ik om half drie weg zou gaan kwam
ik mooi op tijd in Rotterdam aan.
Bij het pakken van mijn fiets viel het me op dat er een raar tekentje in het
display van mijn fietscomputertje stond. Inderdaad de batterij zou leeg zijn.
Nou ja wat geeft dat, de brandstofmeter van de auto waarschuwt immers ook ver
voor de tank echt leeg is. Zo niet mijn DIGI-W7, op de Nieuwe Achterweg reeds
stopte het apparaat ermee. Na vijfhonderd meter verder vond ik dat ik zo niet
kon fietsen en middels een U-bocht reed ik weer terug naar huis alwaar ik nog
een reserve batterij had liggen. Oude batterij eruit en weer een nieuwe erin en
hopsakee weer op de fiets! Hmm de tijd staat niet goed meer maar hoe moet je die
nu instellen (zonder gebruiksaanwijzing want Steef had hem gemonteerd bij
aanschaf van de fiets) bij een computertje met maar 1 knop… Gelukkig had ik een
helder moment en was het na een minuut of vijf dan toch gelukt. Ondertussen was
het al wel tien voor drie en lag ik dus al twintig minuten achter op schema!
Eenmaal onderweg viel de wind me toch wel tegen en legde me er maar bij neer dat
ik zeker een half uurtje later zou aankomen. Bij de Spijkenissebrug besloot ik
om de Groene Kruisweg maar te fietsen omdat ik dan waarschijnlijk wat meer
bescherming tegen de wind zou hebben dan het pad langs de Shell en de ECT
home-terminal. Al snel was ik niet blij met mijn keuze omdat ik bij een nieuwe
rotonde aankwam waar ze het fietspad waarschijnlijk vergeten waren en ik door de
omleidingbordjes Hoogvliet doorgestuurd werd. Uiteindelijk toch op de juiste weg
beland en zo de route voortgezet naar de Maastunnel welke keurig met bordjes
aangeduid was. Plotseling echter stond ik met mijn neus voor het water terwijl
het bordje me toch echt deze kant had op gestuurd. Ben terug gereden naar het
bordje om te kijken of ik misschien niet te vermoeid was om het bordje goed te
lezen. Nee hoor het bordje wees echt die richting op! Ogen uitgewreven en daar
kwamen allemaal fietsers een gebouwtje uit…. Verschrikkelijk zeg, ik met de
fiets op de roltrap naar beneden terwijl ik me had voorgesteld om met 45+ de
tunnel in te vliegen. Nee staat er ook nog een bordje met max snelheid 30km/u…
Nou ja ik een stukje gefietst en weer de roltrap op om vervolgens weer in de
frisse buitenlucht te komen. Ik de Westzeedijk op omdat ik daarvandaan de weg
wist en het nu toch wel zo onderhand tijd werd om mijn gezicht te laten zien op
de BBQ. Helaas was de Coolsingerl afgesloten voor een stel idioten die zonodig
moesten laten zien dat ze wel 42km aan één stuk kunnen hardlopen. Nou aan de
manier waarop de meesten liepen deed mij heel wat anders vermoeden… Ik kon hier
wel om lachen en stapte spontaan van mijn fiets toen er op het fietspad geen
doorkomen meer aan was vanwege de overvloed aan voetgangers. Na vijfhonderd
meter bleek een of andere onverlaat een tribune zo neer gezet te hebben dat je
er zelfs lopend niet langs kon en ik dus maar weer van de route afweek en achter
het politiebureau langs mijn weg vervolgde. Die ene loper die er nu nog aankwam
verdiende trouwens veel respect, hij moest zich een wegbanen langs lege tribunes
maar ook tussen de overbodig geworden warmtedekens en eet- en
drinkwarenverpakkingen. Om tien over half vijf merkte ik aan mijn neus dat ik in
de buurt van de BBQ kwam. Natuurlijk hadden ze niet gewacht maar gelukkig wel
wat te drinken en eten voor me overgelaten. De kilometerstand was inmiddels
opgelopen tot 47.
Na dat ik mijn buik vol had en de nodige liters vocht tot me genomen had werd
het voor mij weer tijd om op te stappen. Bij diverse stadsmensen geïnformeerd
hoe ik bij de Beneluxtunnel kon komen, daar vandaan kon ik dan kiezen of ik via
het pontje Maassluis-Rozenburg zou gaan of via de tunnel. Na een extra bakje
koffie was ik ervan overtuigd dat ik precies wist hoe te fietsen. Ik had beter
eerder weg kunnen gaan want al na vijf minuten kwam ik weer in een omleiding
(deze keer wegens wegwerkzaamheden) en was al die uitleg dus voor niets geweest.
Gelukkig ben ik jarenlang chauffeur geweest en ging dus op gevoel richting de
Beneluxtunnel. Dat dacht ik tenminste want na 23 minuten kwam ik bij de
fonteinen op het Hofplein aanrijden…. Nou ja van af daar wist ik tenminste de
weg en via de Westzeedijk dan toch maar weer via de Maastunnel naar huis.
Gelukkig had ik nu de wind stevig in de rug en kon ik lekker tempo maken en was
ik om tien voor tien voor thuis en hier bleek dat ik 56km op de teller had staan
in plaats van de beoogde 35…
Tot zover de belevenissen van een fietser van het platteland,
Groetjes van de Vleerhof