Verslagen Marmotte 2009

 

Voorbereiding:
Het jaar 2008 bracht Maratona dles Dolomites, in de weken die volgde ontstond de discussie
Heb ik hem nu wel uitgereden of niet zonder de gevreesde Giau.
Met de Wetenschap dat 2009 het jaar van la Marmotte zou worden, en de wetenschap dat er al jaren een flinke discussie gaande is op het forum van www.wielertoerist.nl of de Marmotton een volwaardige cyclo is of niet reed ik mijn trouwe rondjes vanaf november met het uitrijden van la Marmotte In mijn achterhoofd.

Helaas hoe dichter 4 juli dichterbij kwam; hoe minder ik mijn kansen in schatte om deze uit te rijden.
Mede omdat mijn omgeving twijfelde aan mijn gemaakte kilometers, gewicht, conditie en het koppie.
Met als resultaat dat op zaterdag 27 juni niet een rugzak goede moed, maar een klein heuptas goede moed geladen werd in de nieuwe Skoda van Thijs.

Zondag 28 juni 2009
Vandaag staat de eerste tocht in de Alpen op de agenda, hoe zal het gaan; hoe voelen de benen
Fiege & Urbo besluiten om de Alp d’Huez te rijden, Thijs en ik les Deux Alpes.
Les Deux Alpes liep lekker, deze met z’n 2-en gereden, de afdaling die volgde was de eerste kennismaking met de tunnels
In Bourg d’Oisans gezamenlijk een welverdiend colaatje gedronken en gezamenlijk met enige terughoudendheid richting Col d’Oz, het blijft toch een kl.te klim.

Maandag 29 juni 2009
Vandaag staat Col de Madeleine op de agenda.
Dit is 1 van de mooiste klimmen die ik gereden heb, samen met Fiege het merendeel samen gereden
In het dorp dacht ik dat er was, echter Fiege wist mij te melden dat er nog 4k te gaan was
Om niet dezelfde weg terug te rijden werd het briljante idee geopperd om de route van laMarmotte te rijden.
Hier werd Marcel niet vrolijk van, goh wat ziet ik op tegen de afdaling van de Glandon
De golden boys waren inmiddels gearriveerd in Oz (bijna compleet)

Dinsdag 30 juni 2009
Met de aanwezigheid van Ard begint de echte hoogte stage:
Vanuit Oz in klup tenue richting bocht 6 van Alp d’Huez, hier volgt een afdaling die niet zou misstaan
In wedstrijd Mountain bike… wat heb ik hier Ard vervloekt
Enige geruststelling is de wetenschap dat volgens de informatie van Ard Col de Sarenne volgt, merendeel vals vlak.. Helaas !! de Rox 9.0 geeft een percentage van 8-9 %
Gezien het dreigende weersbeeld besluiten we om nogmaals Col d’Oz te rijden waar een welverdiend biertje wacht
In de regen staan George, Scholte en JW te wachten om naar beneden te gaan
Sorry mannen voor een niet warm welkom, maar we waren enigszins naar de kl.te.

Woensdag 01 juli 2009
Laatste dag van de hoogte-stage. Nog 1 keer de fiets ter hand nu met de wetenschap dat bij terugkomst de jacuzzi wacht !!!
Omdat we in 3 groepen gearriveerd zijn trekt een ieder zijn eigen plan
Thijs, Urbo, Fiege en ik besluiten de Croix de Fer te rijden zodat we ook deze van ons lijstje kunnen vinken.
Hadden we nu niet gehoord van Els dat er een omleiding is, waardoor er een extra 500hm gereden mag worden.. nee, zal toch niet, nee zal toch niet
Jawel we worden omgeleid naar Col de Moular ( de mooiste klim van de week)
Trek mijn eigen plan, en trap lekker in cadans omhoog (160 hartslag, trapfrequentie 60)
Eenmaal boven stijgt de stress level aanzienlijk: geen telefoon bij me, inmiddels 20 minuten verstreken nog niemand... zal toch niet verkeerd gereden zijn
Auto staande gehouden met de vraag in mijn beste engels of ze 3 collega rijders hadden gezien
En jawel na 30 minuten zie ik ze aankomen.
Dit geeft me weer een dot vertrouwen in zaterdag.
Daarna de Croix de Fer, een geweldig mooie klim die maar doordraait, heerlijk.
Deze dag doet mij goed en zit met vertrouwen in de jacuzzi met een biertje…
Laat het maar gebeuren, laat mij maar la Marmotte rijden, Yes I can.

D-day 04 juli 2009
De wekker gaat om 05:00uur (niet eerder op straffe van gradatie First Blood & Saw)
Vervolgens probeert een ieder alle extra gewicht nog kwijt te raken in de daarvoor bestemde glazuren pot, of is dit gezonde spanning.
Resulteert wel voor het eerst dat we op tijd het huisje hebben verlaten op weg naar de start.
Laverend tussen de diverse startvakken rijden we naar onze startvak.
Gecontroleerd richting de voet van de Glandon om deze rustig omhoog te rijden
Boven staan ze met de tassen
Onder het genot van een cola gewacht op de rest.
Hier hoorde we dat Fiege het niet best had, het zal toch g’domme niet ???
Toch gezamenlijk de afdaling in gezet, in de lange aanloop naar de voet van de Telegraph
Vlak voor ons een valpartij.. wat doe je gelijk afstappen en eerste hulp verlenen.
Hoe JW de situatie naar z’n hand trok.. dat heeft diepe indruk op mij gemaakt
Hallo we moeten door het is een wedstrijd. Tijd dringt.. ooh Scholte heeft zijn telefoon aan een gendarmerie gegeven, al hoewel dit een man was zou menig vrouw jaloers zijn op de lengte van het telefoongesprek, gevolg 1 uur achterstand.
Na een drinkpauze zijn we gezamenlijk aan de klim van de Telegraph begonnen, deze liep super lekker in cadans… ook deze in mijn eigen tempo gereden.
Boven een colaatje en een stuk tosti en drop van Scholten, en wachtend op de rest
Bij het bericht dat het met Fiege goed ging (top) heb ik vanaf hier mijn eigen plan getrokken
Aan de voet van de Galibier ontzettend noodweer, zo erg heb ik dat nog niet meegemaakt
En nu.. overleg wat doen we.. wachten we of gaan we.. met zijn 4-en toch besloten te gaan
(2 Belgen, ik en een Engelsman?)
Mede door de gezamenlijke strijd tegen de elementen vergat ik dat ik met de klim van Galibier begonnen was.
1 kilometer onder de top stonden de dames van Chalet Beyond, hier rustig mij colaatje gedronken
En op naar de Alp d’Huez.
17:08uur aan de voet van de Alp d’Huez, we gaan het halen alleen met hoeveel is de vraag
Nog even gebeld met Eric voor mijn moraal en voor de bevestiging dat ik het kan halen
Een SMS van Ard dat ze beiden GOUD hebben en dat ze naar beneden komen…..
17:08uur hier gaan we the final climb en wat voor heen.
Enige wat ik dacht is niet stoppen, want dan is het gebeurd. In gedachte peddel ik rustig omhoog
“Kom op Mars” “Blijven Rijden Mars” roepen Ard en Dennis terwijl zij als waren helden afdalen
Dit is de laatste zetje wat ik nodig heb.. ik ga het halen…
Bocht na bocht gaan voorbij zonder dat ik mij dat echt bewust ben, dan een man voor mij met een fototoestel.. Photobreton we zijn er, zowaar kan er nog een lach vanaf ziet ik later.
En dan de finish geen massa’s mensen zoals je ziet op You tube maar een enkeling
I’VE DID IT I FINISHED LA MARMOTTE in 11:42:55 uur.
Het moment dat je je diploma ontvangt, dat moment die gedachte is onwaarschijnlijk en nog steeds emotioneel.
Nog nagenietend van alles gaat de telefoon, het is Thijs ook binnen samen met George en Scholten
Als ook JW binnenkomt en met de melding dat ook Fiege en Urbs eraan komen is het voor mijn compleet, super
Wie had dit gedacht, 2 man met goud in de jacuzzi en 7 op de Alp d’Huez
Het gaat nog wat worden met team Rukkajjeo

Hulde Ard, Hulde Dennis, Hulde Thijs, Hulde George, Hulde Scholten, Hulde JW, Hulde Urbs, Hulde Fiege.

Wat doe je na het volbrengen van la Marmotte???
Dan rijdt je naar Allemont, naar de hollandsche snackkar en eet je een frikandel speciaal
Dat is wel de lekkerste ooit.

Waarom heeft het uitrijden van la Marmotte een speciale betekenis voor mij:
In 2006 heb ik ruim 3 weken in het Ruwaard van Putten ziekenhuis gelegen voor een zware vorm van Astma.
Ard heeft mijn toen voorzien van 2 plastic tassen met alle edities van “ de Fiets”
1 daarvan had een special over la Marmotte
Ik heb mij toen ten doel gesteld in mijn ziekenhuisbed om ooit la Marmotte te rijden.

Mijn fysiotherapeute van de longafdeling zei: “… dat ik met mijn vorm van astma nooit de Alp d’Huez kan rijden..” 1e jaar had ze gelijk.
Mijn longarts dr. de Groot zei “.. dat ik met inspanningsastma nooit een zware
Wedstrijd kan doen of het nu fietsen, voetbal of hardlopen is.. laat staan een evenement als La Marmotte..”

Ik heb een kopie van mijn diploma gegeven aan de receptioniste van de longafdeling met de hoop dat misschien 1 persoon of meer inziet wat de mogelijkheden zijn als je astma heb
Dat je het tegendeel kan bewijzen aan je longarts.
Klik hier voor brief Longarts van Marcel (zijn reactie).

Ik, ik heb mijn doel die ik in 2006 gesteld heb gehaald mede door een ieder van u maar met name door het pushen van Ard.



Bedankt marcel voor je geniale muziek keuze op de Alp d'Heuz!
Right Said Fred! (red.)

 

De Col d'Oz

 

Naar de Foto's